De Muy

Ontstaan
De Muy, een jong duingebied, is het gevolg van een aantal dijkdoorbraken in de Texelse geschiedenis. Omdat Texel steeds meer inwoners kreeg, werd meer land ingepolderd. De aangelegde dijken kregen echter te maken met een aantal doorbraken. Via het gat dat in de negentiende eeuw in de dijk werd geslagen, stroomde het zeewater naar binnen. Hiermee kwam de ingepolderde geul weer onder water te staan. Toen het gat in de dijk werd gedicht, was vallei De Muy geboren. In de loop der jaren zijn grotere stuifduinen aangelegd, waardoor de valleien natter werden en het water bleef liggen. Zo ontstond ook De Muyplas in de voormalige geul.

Flora
In tegenstelling tot in het naastgelegen natuurgebied De Slufter – waar allerlei zoutminnende planten groeien – is De Muy afgesloten van het zeewater. Desondanks herbergt het terrein, dankzij de grote diversiteit in landschap, diverse soorten begroeiing. Zo is er een dennenbosje, groeien in de duinweiden verschillende soorten orchideeën, vindt men er de zeldzame tere guichelheul en zijn er in het najaar duindoornbessen, vlierbessen en bramen te plukken.

Vogelparadijs
De besjes in De Muy zijn niet alleen populair bij mensen: ook vogels weten dat in dit natuurgebied goed voedsel te vinden is. Onder meer zangvogels, zoals lijsters, rietgorzen, tjiftjaffen en zwartkoppen foerageren in De Muy. Behalve eten zijn er ook vogels die in De Muy graag een nestje bouwen. Een grote kolonie lepelaars broedt sinds het begin van de twintigste eeuw aan de rand van De Muyplas, maar ook aalscholvers, blauwe reigers, kiekendieven, riet- en loofzangers zijn in het broedseizoen in overvloed aanwezig in het natuurgebied. Gedurende deze periode is een deel van De Muy dan ook niet vrij toegankelijk voor publiek.