Vuurtoren Texel

Texelse vuurtoren als museum

Wie meer wilt weten over de geschiedenis van de typerende rode toren, kan een bezoekje brengen aan het museum. Via de wenteltrap beklim je daarbij de zes verdiepingen van de toren. Bovenaan kun je genieten van een schitterend uitzicht, waarbij je van drie kanten over zee uitkijkt.

Het ontstaan
Kikkert (1810-1878), die ook wethouder was, maakte een kaart waarop alle stromingen, zandbanken en strandingen te zien waren. Hieruit bleek dat in twintig jaar 72 schepen waren vergaan voor de Texelse kust. Architect Quirinus Harder kreeg opdracht om een 35 meter hoge vuurtoren te ontwerpen. Die verrees op een 20 meter hoog duin op de Texelse noordpunt (nu nabij De Cocksdorp). Op 1 november 1864 werd het licht van Vuurtoren Eierland (vernoemd naar de toen nog jonge polder) ontstoken.

Licht
Eerst brandde de lamp op petroleum, later op pharoline (een brandstof voor gloeilampen) en daarna op elektriciteit. Pas in 1883 kwam er een uitkijkpost naast, waar kustwachters de scheepvaart in de gaten konden houden. In 1908 kreeg de vuurtoren op Texel voor het eerst een optiek. Hierdoor ontstond als het ‘knipperlicht’, waaraan de Texelse vuurtoren te herkennen is: De stralenbundel is vier seconden helder en één seconde duister. Sinds 2003 is de vuurtoren onbemand en wordt het zeegebied bewaakt vanaf de Brandaris op Terschelling. De kustwachtfunctie van de Texelse vuurtoren bleef wel in tact.

Cijfers en maten vuurtoren Texel
Hoogte vuurtoren: 34,7 meter (exclusief radar)
Hoogte lichtbron: 53,2 meter boven zeeniveau (hoogte inclusief duin)
Positie vuurtoren: 53.11 NB 04.51 OL
Materiaal: baksteen
Lichtsein (karakter): 2 schitteringen per 10 seconden
Lichtsterkte: 2.850.000 candela
Lichtbron: hogedruk-gasontladingslamp 2.000 Watt; brandpuntafstand 50 cm
Zichtbaarheid:29 zeemijl, ofwel 54 km (afhankelijk van het weer)
Diameter: 8.54 meter (beneden); 7.54 meter (boven)
Verdiepingen: 8
Traptreden: 153

Geschiedenis van vuurtoren Texel in vogelvlucht
1863 – Legging eerste steen aan de vuurtoren op Texel, op 25 juli 1863 door architect Q. Harder
1883 – De vuurtoren op Texel wordt uitgebreid met een bemande uitzichtpost van de kustwacht
1914-’18 – Tijdens de Eerste Wereldoorlog is het licht van de toren gedoofd.
1927 – De pharoline verlichting wordt vervangen door een elektrische installatie
1934 – Officieel opengesteld voor bezichtiging
1940 – Licht gedoofd wegens het uitbreken van WOII
1945 – De toren raakt zwaar beschadigd bij de Georgische Opstand tijdens de tweede wereld oorlog
1948 – Start renovatie vuurtoren Texel met betonringen gemaakt en daar omheen een mantel van baksteen
1954 – Forse kustafslag: De afstand vanaf de toren tot zee bedraagt nog maar 50 meter
1956 – Aanleg van een duinvoetverdediging met asfaltbeton en betonblokken
1983 – De vuurtoren krijgt de monumentenstatus
1988 – Afschaffing van de nachtdienst voor de vuurtorenwachters
1991 – De vuurtoren op Texel is alleen nog zomers dagelijks bemand, ’s winters is er ‘pieperdienst’
1996 – Verkeerde verfsoort gebruikt: de toren kleurt in rap tempo roze
2003 – Vuurtoren wordt onbemand. Terschelling nemen de taken over
2009 – Heropening voor het publiek, exploitatie door Stichting Texels Museum
2014 – De vuurtoren bestaat 150 jaar