Geschiedenis van Texel

Vroeger werden de zeeschepen op de Reede van Texel hier van water voorzien.

In W.O.II veranderde Texel in een grote vesting, dat volstond met 500 bunkers.

Nieuweschild was een haventje nabij Oosterend welke door verzanding onbruikbaar werd.

Na het einde van de opstand werden gesneuvelde Georgische soldaten hier begraven.

De IJzeren Kaap was onderdeel van een bakenlijn voor de schepen op de Waddenzee.

In de Opstand der Georgiërs zijn 565 Georgiërs, 2000 Duitsers en 120 Texelaars omgekomen.

De Eierlandse dam werd gelegd om zandverlies tegen te gaan, er onstond zelfs nieuw strand.

De Schans diende niet alleen als fort, maar werd eveneens gebruikt als gevangenis.

De maritieme geschiedenis van Oudeschild beleefde zijn hoogtijdagen in de 17e eeuw.

Voordat de kerk in 1425 werd neergezet, stond op deze plek tot 1409 een houten kapel.

Het baken ontleent zijn naam aan de familie die in de 19de eeuw het baken bediende.

Texel is tegen het eind van de laatste ijstijd ontstaan door het stijgende water.

‘De Westen’ was een bloeiend vissersdorp waar het grootste deel van de Texelaars woonden.

De Rede van Texel was een rustplaats en haven voor koopvaardij- en oorlogsschepen.

Dankzij de kustwacht en het verleggen van vaarroutes zijn er vandaag weinig strandingen.