Ontwikkeling van Texel

Zandsuppletie

Nu nog steeds is de zee een gevaar voor de mens. Grote delen van de duinen op Texel verdwijnen regelmatig door zware stormen. Door middel van het bouwen van dammen en door zandsuppletie probeert men tegenwoordig de zee de baas te zijn. Ondanks alle kennis die wij hebben over de zee en al het materiaal dat wij hebben om ons te beschermen, komen de dijken steeds meer onder druk te staan. Texel wordt namelijk regelmatig getroffen door zware stormen en hoog water.

De eerste dorpen van Texel
Tot aan 1200 na Christus was het dorp ‘De Westen’ een bloeiend vissersdorp, waar het grootste deel de inwoners van Texel woonde. Het dorp stond in verbinding met de Noordzee en was daarom een belangrijke plek voor de visserij en scheepvaart. Het was één van de eerste grote handelsplekken in Nederland. Veel inwoners vertrokken echter rond 1650 naar andere opbloeiende plaatsen als Den Burg en De Koog. De Westen raakte hierdoor steeds verder in verval. De Westen veranderde hierdoor in een buurtschap met elf huizen, die alleen nog door boeren werden bewoond. Nu nog steeds staat er een Torenhuis afkomstig uit die tijd. Dit Torenhuis is te vinden op de Westerweg.

Het gevecht tegen zee begint
Ook in de 13de eeuw kampten de bewoners met de gevaren van de zee. Men had toen nog niet de huidige hulpmiddelen om zich tegen de zee te beschermen. Om droge voeten te houden, werden meerdere dammen gebouwd. Deze dammen beschermden alleen de gebieden op de hoger gelegen heuvels. Alle gebieden die in de lagere delen lagen, liepen met regelmaat onder water. De ‘Bomendiek’, een dijk op Texel, is één van de eerste dammen die in deze periode is gemaakt. De Bomendiek is de zuidelijke toegangsweg van het dorp De Waal. Door dammen te plaatsen en door inpoldering was het voor de Texelaars eindelijk mogelijk hun eiland verder te ontwikkelen.